De zwarte schaduw

Alice keek naar Poeki die plots terug kwam. Had ze gelijk dat ze haar snel weer zou zien XD. Ze glimlachte even naar haar terug en keek toen serieus. "Deze teef beweerd dat dit haar gebied is. Ik ruik haar geur hier, maar dit is solitair terrein en ik heb haar nog nooit gezien hier. Na al de verhalen enzo. En Poeki jij bent hier al wat langer is het niet? Zeg maar of dit solitair gebied is of niet"zei Alice iets vriendelijker tegen Poeki. Al kreeg ze het onvriendelijke er niet helemaal uit, omdat die teef toch mooi een wond aan haar nek had veroorzaakt. Zou het nog beter gaan met overleven maar niet heus.

Poeki luisterde naar Alice haar verhaal. Ze trok een wenkbrauw op, en keek de teef raar aan. Ze stapte naar voren. Haar gezicht was weer normaal getrokkken. Ze stond nu neit ver van de teef vandaan."Lieve nieuweling"Ze keek Luna Charmant aan, natuurlijk niet gemeent. "U zou eens met een psychiater moeten praten." Ze glimlachte lichtelijk, en gemeen, en draaide zich op, met haar volle staart ging ze langs het gezicht van Luna. Ze Keek naar Dux en Alice. "Schenk maar geen aandacht aan haar, ze zal wel wennen aan het systeem hier, naja, als ze niet totaal geschift is tenminste." Ze grijnsde een beetje, en keek de teef uitlukkend aan. Ze ging zitten en krulde haar staart rond zich, keek genietend om zich heen.

Hij keek even naar de teef en snoof toen eentje die in de belangstelling wou staan. "Dit is dus de perfecte defenietie van een wolf die aandacht zocht"zei hij en keek de twee aan.
Hij gaapte even en rekte zich dan uit. Hij had best honger maar had geen zin om te vertrekken. Hij zou wel vechten tegen zijn eetlust zoals hij altijd deed,in het bijzijn van andere. "En hoelang zijn jullie hier al wel niet"zei hij tegen zowel Alice als Poeki.

Poeki keek afwachtend naar Alice Dux en Luna, Tot Dux wat vroeg. "ik ben opgegroeid hier, maar zodra het kon ben ik de roedel uitgeschopt "Ze grijnsde een beetje dom, het was niet nodgi geweest. "Ik ken het hier alleen niet goed. Ze ging nu liggen, de wolf die Alice aangevallen had was wel erg stil, waarschijnelijk durfde ze niks meer te doen. "Blijf je daar nou staren? Ga je wat zeggen? Of ga je weg.? "Ze klonk ongeduldig.Maar direkt daarna keek ze Alice en Dux Vriendelijk aan.

"Ze zoekt aandacht,dus laat haar maar wat staan,maar als ze nog aanvalt,dan zal ze er niet goed van zijn"zei hij tegen iedereen hier. Hij legde zich neer en keek wat voor zich uit. "In een roedel zitten lijkt me oersaai,een leiden daar aan toe,zou ik veel liever doen"zei hij met een plezierige grijns die zijn lippen krulden.

Alice keek naar Poeki die ook aan haar kant stond. Fijn dacht ze. Ze ging zitten en keek naar Dux en Poek. "Ik ben hier nog niet zo lang maar ook niet heel kort. Nog niet in een roedel gezeten, maar ik wil als ik wat ouder ben wel alfa worden van een eigen roedel"zei ze vriendelijk tegen de twee. Het was leuk je plannen voor de toekomst zo te delen met andere wolven. De witte teef was inderdaad erg stil geworden dus had Alice meer aandacht voor de twee vriendelijke wolven voor zich.

Poeki grijnsde. "Aandacht? "Ze trok een baby gezicht. "Wilt mevrouw aandacht? " Ze glimlachte, en liep een rondje om Luna heen. "Je kan het gewoon vragen hoor, lieverd."Ze knipoogde luullig naar haar. "Haha, ee Alfa word je niet zomaar vriend."Ze grijnsde. "Dagen lang trainen, en je moet mensen hebben, die je in zijn of haar roedel willen, of je moet zo sterk zijn, dat je een ander kan verslaan.. en dan maar hopen, dat je niet verslagen word... " Ze ging weer zitten. "Daarbij is een roedel best fijn, je hebt altijd eten gezeldschap, enzovoord enzovoord. " Ze grijnsde weer. "Het leven als solitair is niet makkelijk hansje."Ze liet de grijns van haar gezicht vallen. "Ik meen het."

Luna keek kwaad naar iedreeen.Zij zag dit kleine stukje bij dit stukje rivier als haar plekje.Ze snoof en gromde en liep naar achteren.Toen zette ze het op het rennen en rende weg.Ze haatte nu nog meer wolven dan eerst en ze wilde alleen het goed doen.Ze was nog maar een jaar oud en net aan wel/niet volwasse.Wat moest ze anders.Ze zuhte en keek nog even achter om maar zag niemand meer

"Ik weet hoe hard het is om alfa te worden,maar ooit komt het er wel van. Het solitaire leven bevalt me nu nog wel"zei hij en glimlachte eventjes. Hij keek naar Luna en trok even een kwaad gezicht. "Wel jullie zijn hier al langer als mij"zei hij dom tegen hun en lachte eventjes. Hij keek even naar Alice en dan weer naar Poeki. "Nu krijgt ze bang,of ze gaat uithuilen"zei hij.

Poeki grijnsde toen Luna wegrende. "Ach ik weet niet eens haar naam."Ze grinnikte. "De woestijn, De rivier en de velden zijn onbezette gebieden, daar kan dus uiteraard, iedereen komen. " Ze keek naar Alice en Dux. "Iedereen, ook wolven die je er liever niet hebt." Ze keek weer even naar Dux. Ze keek hem aan met haar ( oke om het makkelijker te maken, Doen we dit; Poeki heeft heder groene ogen, met een beetje geel maar dat is detail xD) haar licht groene ogen. Haar ogen kwamen er goed uit met haar donkere vacht. " Dux, als het je lukt om Alfa te worden, respect." Ze grijnsde. Zelf zou ze het ook wel willen.. ze dacht aan de roem en heerlijkheid, En natuurlijk de macht. Ze glimlachte in zichzelf. "Nou, jongens, aangezien het donker word, en ik de komende week wil overleven, ga ik jagen. Het zal niet makkelijk gaan. Maar, gaan jullie mee?" Ze keek de twee aan. "Ik stel een voorwaarde bij DEZE Jacht; Ik heb de lijding. Anders loopt alles in de soep." Ze keek de twee nu vragend aan.

Alice keek even naar Luna die weg rende. Daarna was haar aandacht al gauw weer gericht op Dux en Poeki. Ze luisterde aandachtig naar wat Poeki zei. Kon haar nog van pas komen te weten waar ze mocht komen en waar dus blijkbaar niet. Toen de zon begon te dalen stelde Poeki een jacht voor. "Dat vind ik een goed idee. Ik heb best honger gekregen"zei ze tegen haar en keek naar Dux. Als hij ook mee zou doen zouden ze een wat grotere prooi kunnen kiezen, als ze die al vonden. Ze knikte naar Poek. "Is goed. Ik vind het niet zo erg af en toe te volgen"zei ze tegen haar en wachtte af.

Poeki glimlachte naar Alice. " 's avonds liggen alle konijnen en ale dieren in hun nest."Ze grijnsde. "Dus als je er een vind, heb je geluk". Poeki keek naar Dux. "Rustig maar hoor."Ze glimlachte. "Ik laat je mn pootjes niet likken." Poeki keek om zich heen. En snoof. "Volgende keer is een van jullie aan de beurt, als we nog eens gaan jagen." Poeki zuchtte. "Maar we moeten een afspraak maken.. Want als we maar 1 dier vinden dat niet groot genoeg is voor ons allen, wie mag het dan."Ze keek de twee aan. Zelf had ze die middag al gegeten. Het was een wodner geweest dat ze ee dier had geroken toen, maar ze had niks gezegd. Het was ook maar een haasje, een jonkie. Maar toch. "Dan neem ik wel niet." Zei ze rustig. Aangezien de andere niet echt begonnen te praten.

"Van mij mag Alice het wel"zei hij tegen de twee in het algemeen. Hij rekte zich uit. Hij had best wel zin in een vacht,mischien vonden ze een groot prooidier,misschien ook niet. "Leuk dat jij de leiding neemt Poeki"zei hij met een glimlach tegen haar.

Poeki grijnsde. "Oke Alice, je hebt geluk."Ze grjinsde. "Sorry Dux, de volgende keer ben jij, maar het ijkt me handig als ik de leiding neem aangezien ik de weg een beetje weet hier."Ze grijnsde en stond op. "Oke "Ze glimlachte vriendelijk naar hen. "Kom op dan."Ze grinnikte en liep alvast richting de velden, daar kon je het best beginnen.

(sorry voor korte post maarik moet gaan xx)

Alice glimlachte. "Dank je Dux, maar laten we hopen op een grote vangst"zei ze vriendelijk. Haar maag knorde. Net als meerdere solitaire wolven was ze best mager. Haar wond was al weer dicht dus dat was goed. Je zag alleen nog een rode plek in haar vacht. Alice glimlachte en stond ook op om achter Poeki aan te lopen. Ze hoopte dat er genoeg was voor iedereen want ze wist dat de andere ook honger hadden. En het waren nog wel zulke vriendelijke wolven.

(Poek maak jij topic? Geen inspi)

Dux stond ook op en keek nog even om. Maar toen volgde hij hun ook richting de velden waar de jacht zou plaats gaan vinden. De zwarte schim was al snel verdwenen met de twee witte wolvinnen.


(inspiloos)