De zwarte schaduw

Een zwarte wolf zat op een steen in de rivier. De maan stond al hoog in de lucht waardoor een zwarte schaduw op het water en op de steen lag. Dux keek emotieloos voor zich uit,tot hij wat hoorde. Hij keek achter hem maar zag niets. Zijn goud/bruine ogen staarden de duisternis in maar vonden geen enkele wolf. Maar goed ook. Hij had geen zin in wolven en al helemaal niet in van die ratelende wolven die maar bleven door jammeren.

Poeki stond in de schaduw, Haar zwarte vacht was niet te zien. Ze had haar ogen gesloten. Nadat De wolf zich weer had omgedraaid, stapte ze de shaduw uit, en opende haar goude ogen. Ze keek naar de wolf. Duidelijk in een slechte mood, Ze snoof zijn geur naar binnen. "Wie ben je." Zei ze kalm. Ze bleef zijn silhouet aanstaren. En bewoog niet. Ze was niet gewend aan andere wolven, aangezien er hier nu nog weinig waren.

De jonge wolf keek naar de teef. "Dux,jij"zei hij even kalm als de wolvin met de goude ogen. Hij was er gefascineerd door,door de goude ogen,het was niet normaal. Hij schudde zijn hoofd even en glimlachte eventjes. Toen snoof ook hij haar geur op om haar later nog te herkennen. Een roedel daar was geen spraken van bij haar,of bij hem. Dat viel ook weer mee.

Poeki liep nu langzaam langs de rivier. En draaide zich daarna weer om naar Dux. "Aha, ik ben Poeki" ( het zijn niet echt goude ogen zoals alice op ws heeft, maar meer katachtig weetjwel xD) Ze liet haar staart heen en weer gaan. En keek even achterom naar haar staart. Maar daarna was haar blik al snel weer op Dux gericht. "Wat kom je doen in Farkas." Ze ging nu rustig zitten, en wachhte met elk geduld op zijn antwoord. Zomaar zou ze een nieuweling niet ontvangen, en accepteren. Het water stroomde snel voorbij, het water kon je hard horen klotsen. De geur van Lente hing in de lucht. Een bij kwam voorbij gezoemd, Poeki keek het diertje na, Als het op haar af zou komen, zou ze wegduiken, nooit weer wou ze door zo'n steekding gepest worden. ( dat is dus ooit gebeurd )

"Wat ik hier kom doen,wel aangezien ik ben verbannen uit mijn vorige gebied,en nergens anders heen kon gaan. En ik hoorde van een wolf van Farkas en hij sprak er met veel lof over"zei hij tegen haar en grijnsde eventjes. "Het leek me hier ook wel is leuk"zei hij tegen haar. Was ze de baas van Farkas ofzo? Nou dan had ze dikke pech want hij was er nu ook. Hij zou geen baasje gaan spelen over elke wolf die hier kwam nee. Ooit zou hij een roedel hebben. Als hij ouder was natuurlijk.

Alice was al een tijdje in Fs maar ze was nog geen wolf tegen gekomen. Af en toe keek ze naar haar witte vacht. Hij was eerst zwart, maar werd later wit. Al geloofde ze erin dat hij wel weer mooi zwart zou worden. Met sierlijke danseressen passen liep ze langs de rivier tot ze de nieuwe wolvengeuren rook. Snel liep ze op de twee af. Ze had nu wel zin gekregen om eens te kletsen met iemand. Een vrolijke en betoverende glimlach verscheen op haar gezicht. "Hey, ik ben Alice. En jullie zijn"zei ze vrolijk. Ze kwispelde even met haar witte staart en wachtte op antwoord van het teefje en reutje. Het waren echt de eerste wolven die ze hier had gezien. Roedels waren er wel, maar ze waagde zich niet op dat terrein. Ze luisterde naar de woorden die de reu sprak tegen de teef. Misschien waren ze van een roedel. Nee ze roken er niet naar.

Poeki keek om naar de Aankomenlopende teef (XD)
Ze glimlachte licht nar haar. "Poeki." Ze bekeek de witte wolf, ze had een mooie vacht, dat wel. Daarna keek ze naar Dux. "Wel Dux, Welkom in Farkas." Ze gunde hem een lichte glimlach. Ze snoof nu nog eens, Deze geur dacht ze al een eerder geroken te hebben. Ze knikte naar haar. Al wist ze niet zeker of ze haar al geroken had.. eigenlijk. "Zit jij in een roedel?"Begon ze oppeens moeilijk en geschokt. Het idee roedel vond ze nu niet zo fijn, een keer had ze zich op Een roeldel zijn territoria begeven, dat had ze gevoeld. Ze keek pijnselnd naar de wolf.

"Ik ben Dux"zei hji vriendelijk tegen de witte wolvin. Ze had een stralend witte vacht. Hij glimlachte eventjes. Toen begonnen ze met elkaar te praten waar hij zich maar tussen uit besloot te houden. Hij liep naar het water en dronk wat. De koelte van het watergaf een versterkend gevoel.

Alice keek naar de teef die Poeki heette. "Ik? Nee"zei ze verbaasd tegen haar. Ze wilde later zelf een roedel beginnen. En dat ze het heel lang vol zou houden als alfa en de roedel goed leed, maar dat waren dromen voor later die misschien niet eens uit zouden komen. Een alfa worden was erg moeilijk, maar Alice zou trainen. Ze dacht even terug aan vroeger. Een tijdje geleden was ze nog bij haar familie geweest. Dat was gezellig maar het was tijd voor wat avontuur.

Poeki keek naar Dux, die zich duidelijk afzonderde, ze besloot zich niet te bemoeien met hem. "Ah oke"Zei ze rustig tegen Alice. "Aangenaam."Zei ze rustig. Ze keek Alice aan. En glilachte. Ze wende haar gezicht naar Dux, en bekeek hem. Ze trok een wenkrauw op, en eek weer naar Alice. " Ben je hier al lang? "Vroeg ze aan Alice, om een beetje intresse te tonen. Ze likte haar poot, en begon aan een kleine schoonmaak, en ontvlooing.

Meteen luisterde ze naar de volgende vraag van Poeki. "Euhm al een tijdje maar niet heel lang. Ik kom van wat verder weg. Opzoek naar avontuur"zei ze vriendelijk tegen de zwarte teef. Alice besloot maar te gaan zitten en nam plaats in het zachte groene gras. "En ben jij hier al lang?"vroeg ze daarna aan Poeki. Ze keek even naar Dux, met haar gouden (alice) ogen, die blijkbaar niet tegen teveel wolven kon. Er was tot nu toe nog niets spannends gebeurd hier.

Poeki knikte. "Oke, ik ben hier .. Al een tijdje."Zei ze vaag, ze wist het zelf niet precies. (whaha de Alice en niet Alice ogen xD ) Ze stond op, En keek naar Dux. "Ik zie jullie snel weer, denk ik.. Maar mijn maag knort als de neten." Ze Keek beide even aan. "Ik ga , dus" Zei ze rustig. Met soepele passen liep ze weg, Haar staart nog sierlijk in de lcuht XD

(ikga bye bye)

Diep in de bossen zwierf er een wolvin.Ze leefde van kleine dieren en had niet veel.Har famielie was ze kwijt en ze had nog geen parnter.Het was zwaar maar ze leefde nog en ze wist wel dat bij de geborte er een pup was overleven.Luna was nog best jong en was redlijk mager.
Na een tijd god gelopen te hebben kwam ze bij de rivier en dronk wat van het verkoelende water.Het was best koud maar het was ook verkoelend.Toen ze klaar was spiaste ze haar oren en hoorde geluid van wolven.Dus ging ze er langzaam op af.Ze liep tegen de wind in en niemand kon haar ruiken maar ze nam wel de geuren van de rest op.Luna sloop verder en gromde zacht.Maar zacht.

Alice keek naar Poeki die plots heel veel haast had. "Oke. Dag Poeki. Ik zal je wel weer eens zien"zei ze vriendelijk tegen de zwarte wolvin die weg liep. Nu was het alleen nog Dux en zei. Hij stond nog steeds bij de rivier en Alice liep er ook heen. Ze boog haar hoofd en dronk wat van het verfrissende water. Alice had geen weet van de wolf die langzaam dichterbij kwam.

(sorry inspiloos)

Hij keek even iedereen aan en merkte dan dat Poeki weg ging. Hij stond weer op aangezien hij neer lag en keek Alice vriendelijk aan. "Euhm,nou sorry dat ik me afzonderde,ik ben nog niet veel wolven gewoon"zei hij proberend uit zijn woorden te komen. Hij keek de wolvin even aan en glimlachte eventjes kort.

Alice keek op van het water naar Dux en luisterde naar zijn woorden. "Oo dat geeft niet. Veel wolven hebben daar wat problemen mee"zei ze vrolijk tegen hem. Hij hoefde zich niet zorgen te maken over wat hij moest zeggen. Alice had genoeg geduld. Ze glimlachte vrolijk en deed haar oren even naar achter toen ze een zachte ritseling hoorde. Was niets dacht ze meteen en deed haar oortjes weer richting Dux.

Luna bestuurde ze goed.Ze nam alle geuren op.Ze zwierf hier vaker en had meerder keren haar soort van terretorum afgebakert.Toen kwam er een grote grom uit haar bek en ze sprong uit de bsjes en lande op Alice en beet als een waarschwuing in haar nek.Luna had haar goed vast en gromde binnemonds en held de wolven in d gaten.Ze moest laten zien hoe sterk ze was want het was overleven of opgeten worde en zij wilde liever de eerste.

Alice hoorde de grom, maar voor ze zich helemaal om kon draaien en kon beseffen wat er gebeurde was er een witte teef die haar omver had geduwd. Nu werd ze in de nek gebeten door het witte geval. Alice gromde en sprong op en de wolvin in haar snuit te bijten. Haar oren lagen nu plat in haar nek. Waarom viel deze teef haar zomaar aan. Alice liet zich niet zo snel de baas zijn. Ze liet los en keek de teef woest aan. "En waarvoor was dat nodig"zei ze neidig. Haar gouden ogen straalde woede en verbaasdheid uit.

Er kwam een nog grote en kwaardere grom uit haar bek.Ze kon daar niet tegen en beet als waarschwuing bijna in haar snuit.Luna keek kwaad en wilde niks zegen.Ze had nou eenmaal een slecht humur vandaag en ze was redelijk shuw.Want ze was al vele malen aangevallen door andere wolven en nu wilde zij eens sterker zijn.
Ze zette een stap naar achteren maar ze bleef groot en ze stond klaar om te vluchten of te vechten.Het zou verschillen want het reutje kon er ook mee bemoeien en daar had ze geen zin in.

Dux gromde luid toen er een andere wolvin bij kwam en Alice beet. Hij keek haar kil aan en ontbloote zijn tanden. "Dat was een foute zet"zei hij tegen de aanvallende wolvin. Hij had een groot gestalte,groter dan de andere en een massieve bouw. Hij wachte op enige reactie van haar. Maar hij was op zijn hoede,moesten er nog meer komen. "Waarom heb je haar gebeten"zei hij.

Alice gromde en ging verdedigend staan. Deze teef moest het niet wagen haar nog eens aan te vallen. Ze keek naar Dux die ook gromde en er kwam een dankbare blik in haar ogen. Iemand die haar kon helpen als dit fout liep was fijn. Daarna keek ze weer naar de teef en liet haar blik van woede over gaan naar vragend. Waarom zou ze haar zomaar aanvallen? Was er een rede voor? Ze kende haar niet.

Luna keek naar de reutje en stopte met grommen.Ze keek naar de 2 en zag dat ze niet haar rede vond warom zij aanviel.Ze keek hun aan ,maar bleef op e hoede.ze zuchte en keek de 2 aan."stelletje kippen jullie zitten in mijn gebied"gromde ze wat kwaader.Ze was hier kort maar 3 dagen,maar ze had dit gebied wel gemarkeert.Dat ze ht niet merkte was haar een raadsel

Alice gromde. "Ik ben hier al wat langer en dit gebied behoort tot niemand. Als jij een roedel had gehad dan had je een eigen gebied verderop, maar ik ruik geen leden en er is me verteld dat dit gebied niet bezet was en dat ook nooit zou zijn"gromde Alice tegen de witte teef. Hoe durfde ze zomaar te zeggen dat dit gebied van haar was. Dit was voor alle solitaire wolven, had Alice gehoord van wolven die hier al heel lang waren. Daar viel niet mee te spotten. Al rook ze de geur van de teef het was niet van haar.

Poeki kwam terug gelopen. Ze grijnsde, na ee paar uur zoeken en moeilijk doen had ze een miezerig haasje gevonden. Het viel haar zowieso op dat de solitaire wolven, waaronder zijzelf erg mager waren. Ze keek op naar de Nieuwe wolf. De andere leken aggresief tegen haar te doen. Poeki kwam bij Dux en Alice staan, en keek de andere teef doordringend aan. "Wat kom je hier doen." Vroeg ze met een lage stem, ze keek nu even naar Dux, en glimlachte vaag. Zo had ze ook tegen hem gedaan, alleen nu zei ze het met een ongepaste lage stem. Ze trok een wenkbrauw op. "Vertel op, ik wacht."Zei ze nu met een normale stem, ze zwiebte wat met haar staart, en glimlachte vaag. niet naar Luna uiteraard..

Dux keek even naar Alice en knikte naar haar. Toen keek hij weer kwaad naar de wolvin. "Dit gebied behoort jou niet toe,dit is een vrij gebied,geen enkele solitaire wolf kan hier baasje komen spelen"zei hij tegen haar op een kille toon. Hij ontbloote zijn tanden. "De aanval op Alice was fout,bied je excuses aan en wel nu"zei hij tegen haar op een luide en achterbakse toon. Even keek hij naar Poeki,waarnaar hij ook even knikte. Zo deed ze dus tegen elke nieuwe.