Een nieuwe schim.

Het was een zonnige dag en een mooie dag. De zon scheen naar de bloemen en naar het gras. En het rook hier lekker naar regen lucht, alsof het hier heeft geregend. Dat as ook zo. Je zag wat regen druppeltjes op het gas en op de bloemen.
Een eindje verderop liep een witte wolf met een beetje grijs en bruin wat door de velden. De gras en de aarde voelde best wel nat aan en de aarde voelde modderig aan. En de wolf was een beetje nat door de regen. Paar minuten later stopte de wolvin genaamd Auria met lopen en bleef ineens staan. Ze keek dan wat rond om haar heen. Deze gebied kende ze niet. Maar het was hier best wel mooi. Nieuwsgierig keek ze wat rond om haar heen. Maar ook een beetje bang omdat ze hier niemand kende. Paar seconden later hoorde ze dan iets en meteen splitsde ze haar oren en keek wat rond om haar heen. Wie was dat? ''Hallo?'' Vroeg Auria ondertussen zacht.

Met haar zwarte vacht kwam Poeki vanachter aangewandekd. "Hoi. " Zei ze. ze keek haar aan, met haar heldergroene ogen. Ze stopte achter Auria. "Wie ben je?" vroeg ze met een sterke stem. De wind joeg door hun vachten, ze sloot haar ogen even. En keek daarna weer naar de witte wolf.

Behoedzaam stak Kuro zijn snuit door de bosjes. Nog een nieuwe geur had hem gelokt, en deze keer niet van een mals hert wat iemand achter had gelaten. Al snel was er nog een geur van een andere wolf bij gekomen, die van Poeki. Toen hij die weer herkende, stapte hij volledig uit de bosjes. Hij zag de zwarte wolvin met daarnaast de tegenstelde, onbekende wolvin. Hij opende zijn bek om beiden te begroeten, maar zijn woorden werden meegenomen door de wind die de geur van Poeki's vacht meedroeg.
'Hee,' zei hij voorzichtig toen de wind weer was gaan liggen.

(Sorry voor de late reactie en voor de topic bump (als ik dat doe) )

1 Wolven geur drong haar neusgaten binnen en hoorde ook gestap van achter haar. Ze hoorde de zwarte wolvin dan 'wie ben je?' zeggen. Meteen draaide ze zich dan om naar de richting van Poeki en ze keek haar aan, even was Auria stil toen de wind langs haar ging en zachtjes aan haar vacht trok. Snel merkte ze dan nog een wolf op, het was een reu. Ze bekeek de wolven goed. Die leken voor haar wel te vertrouwen. ''Hoi'' zei Auria snel. Daarna keek ze weer naar Poeki. ''Ik ben Auria, en jij?'' beantwoorde Auria nog op Poeki's vraag.

Poeki glimlache toen, Kuro naast haar kam staan, de wind was weer komen opdagen, Ze hoorde De wolf genaamd Auria goed, maar Had Kuro niet geroken. Ze hoopte dat er geen vervelende rot wolven op komst waren. Ze knikte naar Auria. "Ik ben Poeki, welkom in Farkas, je bent hier nieuw, neem ik aan?" Ze schreewude deze zin zo hard zo kon. Ze had de wind tegen zich. Ze wende haar blik naar Kuro, en gaf hem een vriendelijke glimlach.

De wind kwam weer op Auria af. Ook zij stond namelijk in de wind. De wind trok ondertussen ook aan haar vacht. Gelukkig had ze Poeki gehoord omdat zij ook gelukkig schreeuwde vanwege die vind. Ze knikte dan ook naar haar, als teken dat ze haar had gehoord. ''Aangenaam, en bedankt en ja ik ben nieuw hier'' riep Auria zo duidelijk en hard mogelijk terug. Daarna keek ze dan ook weer naar Kuro. Gelukkig werd de wind nou een beetje zachter.