Oud stil hol.

Een vrij grote, oude grijze wolf liep langs een smal riviertje, met een klein grasveldje en wat bomen. Farkas was opzoek naar een nieuw hol. Dit hol waar hij nu voor stond op het veldje met de bomen, was perfect. Hij keek om zich heen, en stapte toen zijn hol in. Hij keek even rond, Er waren verschillende kamer's; Een pup kamer, De hoofruimte, Slaapplaatsen, werpplaats, en nog een opslag ruimte. Dit was vroeger waarschijnlijk het hol geweest van een roedel wolven. Rustig ging Farkas liggen in zijn hol en keek voor zich uit. Na een tijdje viel hij in slaap. Hij hoopte dat er een wolf zou komen. Maar dat zal wel niet, Het was hier ook zo verlaten.

Met snelle passen liep Bree door. Er waren hier zoveel holen maar allemaal waren ze zo klein. Waarschijnlijk hadden er dieren zoals dassen in gewoond. Opeens merkte ze een groot hol op. Ze liep rusitg naar binnen en bekeek alles goed. Dit was egt perfecte hol voor haar. Toen zag ze een al wat oudere reu liggen. Jammer eht was al bewoond. Ze liep rustig naar de reu toen en keek goed naar hem . 'Hallo ik ben Bree' zei ze zacht. Hij sliep en zou haar waarschijnlijk niet horen. Ze ging zitten en keek rond. Dit was inderdaad een mooi hol. Er hinh een lucht van meerdere wolven. Dit was zeker een roedelhol geweest dat was te ruiken. Ze ging nog even op onderzoek uit en wkam toen terug bij de reu die er lag.

(sorry inspiratielos)

Farkas keek op en zag een onbekende wolf zíjn terretorium binnen dringen. Hij sprong op en stond meteen in een duistere houding. Toen hij merkte dat de wolf geen slechte bedoelingen had zei hij; ,,Farkas''Waarna hij ging zitten en een van zijn poten likte. ,,Ik ben hier gekomen om een nieuwe familie op te starten, totdat ik dit hol zag, nu ga ik een roedel beginnen''Zei hij glimlachend en keek Bree aan. Hij stond toen op en liep naar buiten. Boven op zijn hol was een heuveltje, daar ging hij liggen, en wachtte tot Bree naar buiten kwam.

Ze keek hem aan toen hij de woorden sprak en liep achter hem aan naar buiten. 'Leuk een roedel ik wil er ook graag eentje starten maar ik denk dat ze me te jong vinden' Ze liep het heuveltje op en ging zitten. De wind speelde wat met haar vacht en je rook haar loopse geur vaag. Als de wind er niet was geweest had je niks gemerkt. Ze keek het gebied rond. Alles was mooi hier en alles was vooral groot. Ze keek naar Farkas, hij zag er best leuk uit in de sneeuw. Tevreden keek ze naar de grond. Er lag al een dik pak hier. Het voelde erg lekker aan ook al zo koud net als de rivier. Ze nam nog een hapje sneeuw en keek daarna weer naar Farkas.

[Het is lente]

Farkas pikte Bree's loopse geur eruit, Hij zelf was bronstig. Misschien kon hij met deze wolf pup's krijgen en zijn eigen familie starten. Farkas keek Bree grijnzend aan. Zijn bronstigheid was sterk te ruiken. Farkas stond grijnzend op en liep zijn hol in. Het was warm buiten, zeker voor de lente. Hij ging in zijn hol liggen en wachtte daar op Bree.

(stom van me ik denk ff aan ws ik was daar ook aan het posten )

Ze keek anar de hei die vol een bloei was. Het was inderdaad warm buiten waarschijnlijk kwam er een lente storm aan. Ze merkte dat Farkas bronstig was en grijnsde. Leuk mischien kwamen er dan wel van die chattige pluizenbollen. Toen ze zag dat Farkas weer opstond en naar binnen liep volgde ze hem ook naar binnen. Het was leuk om bij deze wolf te zin ookal zeiden ze niks. Woorden waren niet nodig om sommige te begrijpen. In het hol bleef ze staan zodat haar loopse geur zich verspreidde. Ze deed er niks aan maar ging uiteindelijk toch zitten.

[Even om het hilarise weg te halen ]
Toen liepen Farkas en bree even een hoekje om en gingen flink te keer. Na een kwatiertje kwamen ze weer achter het hoekje vandaan. Uitgeput ging Farkas liggen en keek Bree verliefd aan. Ze waren nu een stelletje, Hij was wel veel ouder dan haar, maar dat zegt niks in de wolvenliefde. Rustig keek Farkas voor zich uit en ging bescherment voor het hol zitten, Niks mocht Bree overkomen.

[Lol]

Grijnzend volgde ze hem. Na het kwatiertje liet ze zich om de grond vallen. Vanalles groeide nu in haar buik. Ze had even een nadenk moment. Ze staarde naar het plafond dat uit klei bestond. Vrolijk keek ze weer naar Farkas. 'Betekende dat dat we nu partners zijn?' vroeg ze voorzichtig. Lente was toch haar favoriete seizoen. Daarin gebeurde dit soort dingen wist ze. Dit was wel ahar eerste nestje amar haar zusje vroeger had er toch wel ebst veel gehad. Ze wist hoe dat ging. Rustig stond ze op en liep naar Farkas. Toen ze bij hem was duwde ze haar snuit in zijn vacht.

Farkas keek op en voelde Bree's warme snuit in zijn vacht. ,,Natuurlijk zijn we partner's''Zei Farkas grijnzens. Hij keek om zich heen en wachtte af. Buiten liep een konijntje, zielig en aleen rond. Farkas rende erachter aan, Een paar minuten later stond hij grijnzend voor Bree met een konijn in zijn bek. Hij liet het konijn op de grond vallen en gaf Bree een lik over haar snuit.

Ze grijnsde en gaf hem een likje terug. Speels pakte ze het konijntje van Farkas af en liep verder het hol in. Dit was dan toch wel haar hol. Ze liep naar de werpkamer en ging daar liggen. Hongerig at ze het konijntje op. Het smaakte lekker op haar lege maag. Toen eht diertje op was liep ze weer naar Farkas. Eenmaal bij hem aangekomen gooide ze het diertje 99% opgegeten naar buiten. 'Dat was lekker' zei ze plagerig.