Met Rammstein

Ira's pootafdrukken stonden geschreven in de modder, ze keek even achter zich maar keek toen weer terug, het regende nog steeds en dat maakte het voor Ira juist het perfecte weer; zo zou het veel en veel zwaarder zijn. Het konijn was eigenlijk meer bedoeld om een kleine maaltijd te hebben zodat ze een beetje energie had.
Ira glimlachte even zacht, het perfecte tijdstip een kleine maar sterk uitziende groep herten zocht hier zijn onderdak.

Ira zette haar poten nu zorgvuldiger en stiller neer om ze niet af te schrikken. Ze had nu flink voordeel van haar lengte die klein was. Ze kroop ietwat meer terwijl ze langzaam de geur opving van iets wat leek op.. bloed! Ja dit was dus wel degelijk een zeer slimme keuze geweest 'Sst..' Ira grijnsde zachtjes, het was haar manier, het alleen jagen voor haar conditie deed haar plezier je moest voor alles oppassen en het was wel degelijk gestoord en gevaarlijk wat Ira wel leuk vond. Ze was dan wel slim maar als het om jagen ging was ze gestoord en gevaarlijk bovendien, als iemand het waagde het ook op haar prooi gemunt te hebben zou deze een fikse klap van haar krijgen om het zo maar te noemen. Ira grijnsde even zachtjes naar Rammstein terwijl ze duidde op de herten die nu stilstonden. De wind stond in hun voordeel.

Even knikte hij. Hij had precies gezien welk hert Ira had uitgezocht; een jong, onervaren wijfje, dat van alles schrok en heen en weer sprong. Ze had wat aan haar poot, waardoor ze langzamer was, en zwakker. De perfecte prooi. Hij had precies hetzelfde hert uitgezocht, alleen was het uitzoeken van de prooi altijd de taak van het alfa-wijfje. Hij had Ira graag willen helpen met jagen, maar blijkbaar wilde ze het in haar eentje doen. Hij was bezorgd omhaar, alsof hij lid was van haar roedel; alle leden moesten de alfa beschermen. Dit was zo anders dan een roedelleven... Hij wist nog hoe hij altijd op zijn kop kreeg van zijn ouders; hij deed altijd alles fout. Hij zuchtte even in gedachte, maar schoot weer wakker toen hij aan Ira dacht. Geconcentreerd keek hij naar haar, terwijl hij elke stap die ze zette in zich opnam. Ze was dan wel klein, ze deed alles zoals het precies moest.